Ręcznik to w definicji płachta materiału przeznaczona do osuszania wody z ciała. I jako taka powinna spełniać kilka wymogów: przede wszystkim chłonąć dobrze wodę, być przyjemna w dotyku, nie drażnić skóry użytkownika, nadto być trwała, łatwo się prać i nie tracić po upraniu kształtu, rozmiaru oraz miękkości włókien. A przy okazji – mieć cieszący oko, estetyczny wygląd! Niestety, w zalewie towarów z różnych krańców świata coraz trudniej konsumentom jest odnaleźć na rynku produkty o pożądanych cechach. W dzisiejszym artykule przyglądamy się ręcznikom. Czym się różnią od siebie? Na co zwracać uwagę przy zakupie? Zapraszamy do lektury, postaramy się odpowiedzieć na te pytania!
Cechy ręczników: materiał wykonania
Na początek bardzo istotne kryterium – materiał wykonania ręcznika. Najczęściej produkuje się je dziś z bawełny, materiał ten bowiem cechuje dobra chłonność wilgoci. Ze 100% bawełny wykonuje się ręczniki reklamowe lub hotelowe.
Dla dodania wrażenia miękkości bawełnę nierzadko uzupełnia się domieszką jedwabiu; taki ręcznik wciąż utrzymuje swoje chłonne właściwości, ale jest bardziej miły i przyjemny w dotyku. W sprzedaży znajdziemy również ręczniki z bawełny egipskiej i Supimy bawełny amerykańskiej. To materiał o bardzo długich włóknach, zapewniających wyjątkową miękkość i chłonność, a jednocześnie mniej pylący. Ręczniki z przędzy egipskiej są więc z powyższych powodów chętnie wybierane przez kupujących. Większość jednak produktów wykonanych z deklarowanej bawełny egipskiej czy amerykańskiej nie ma z nimi nic wspólnego. Jest to zwykle nieuczciwy chwyt marketingowy gdzie sprzedawca świadomie wprowadza klienta w błąd lub też jest pośrednio wprowadzany w błąd przez dostawcę przędzy. Przyczyna jest bardzo prosta, bawełna egipska i amerykańska są bardzo drogie i wręcz z całości wykupywane na potrzeby produkcji ubrań.
Na rynku znajdziemy jednak i ręczniki z dodatkiem innych materiałów. Ciekawostką ostatnich sezonów są tzw. ręczniki bambusowe: miękkie, wytrzymałe, błyszczące i atrakcyjne wizualnie, a do tego posiadające ciekawe właściwości – wskutek prania robią się bardziej miękkie i miłe, nie tracąc przy tym wytrzymałości, nie zawierają składników alergizujących, działają przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo, będąc przy tym bardzo chłonnymi i wytrzymałymi. Doskonale sprawdzą się w domu .
Jeszcze jednym dodatkiem do przędzy bawełnianej jest poliester. Znajduje on zastosowanie przy produkcji ręczników tzw. szybkoschnących. Te wybierane są najchętniej do miejsc o charakterze usługowym, jak baseny, sauny, salony SPA i tym podobne.
Splot włókien przędzy
Przy wyborze ręcznika istotny jest również sposób splotu włókien przędzy, czyli metoda ich przygotowania do utkania z materiałem bazowym ręcznika. Wpływa ona na sposób „czucia” ręcznika oraz na jego właściwości chłonne. Tu znów mamy do dyspozycji kilka opcji: najpopularniejszym materiałem do produkcji ręczników jest tkanina typu frotte – z okrywą pętelkową. Przędza na niej zawinięta jest w pętelki, które dla wzmocnienia włókna są odpowiednio skręcone, w lewą lub prawą stronę (splot S i Z). Splot nadaje przędzy nie tylko wytrzymałość, ale i twardość, co przekłada się na stosowne wrażenia dotykowe podczas wycierania oraz chłonność. W sprzedaży znajdziemy również ręczniki o przędzy Low Twist i Zero Twist. Ta przędza jest skręcona w niewielkim stopniu lub nie skręca się jej w ogóle, oferując przez to użytkownikowi wrażenie wyjątkowej miękkości oraz wysokie właściwości chłonne.
Na chłonność ręcznika wpływa wreszcie grubość samej przędzy i metoda jej produkcji. Jeśli grubość przędzy jest niewielka, pokrywę pętelkową można wykonać bardzo gęstą – ręcznik będzie wówczas bardziej chłonny. Niektórzy producenci stosują jednak grubszą przędzę, żeby ręcznik był bardziej gruby w dotyku; jest to jednak „chwyt psychologiczny” i nie poprawia chłonności tkaniny i obniża jej wytrzymałość.
Co do sposobu produkcji przędzy – zazwyczaj stosuje się dwie metody: przędzę bezwrzecionową i klasyczną. Ta pierwsza jest prostsza w produkcji, grubsza w średnicy i tańsza w uzyskaniu, jest więc to metoda często wybierana przez producentów. Przędza taka ma jednak gorsze właściwości chłonne i jest mniej miękka. Przędza klasyczna z kolei wymaga bardziej skomplikowanego i czasochłonnego procesu produkcyjnego, daje jednak dłuższe, bardziej miękkie w dotyku i chłonne włókna.
Gramatura tkaniny
Najczęściej sprawdzany parametr ręczników podczas ich kupna to gramatura. Oznacza ona wagę utkanego materiału. Im wyższa gramatura (a więc i gęstość materiału) na metr kwadratowy (GSM), tym większa chłonność tkaniny i wykonanej z niej ręcznika. Dostępne na rynku produkty można pogrupować w trzy klasy:
- 300 – 400 GSM
- 450 – 500 GSM
- 600 – 800 GSM
Pierwsza grupa to cienkie, lekkie i szybkoschnące ręczniki, które łatwo się składa, zaś po złożeniu zajmują niewiele miejsca. Wśród wyrobów tej klasy znajdziemy ręczniki plażowe lub wykonane z mikrofibry. Druga grupa jest grupą chętnie wybieraną przez klientów. Nie bez przyczyny – daje już wrażenie solidnej, mięsistej tkaniny, ale z zachowaniem szybkoschnących właściwości. To w tej gramaturze też znajdziemy największą ofertę ręczników. Wreszcie trzecia grupa oferuje ręczniki o największej masie na metr kwadratowy, dużej chłonności, ale i długim czasie schnięcia.
Najnowsze komentarze